En toen kwam het moment dat het een poosje akelig stil bleef. Geen mail meer in mijn inbox, geen reacties meer op mailtjes van mijn kant. Eerlijk gezegd ondernam ik zelf ook niet zoveel initiatief meer maar nu bleef het wel heel erg stil.
Maar ach, ik was de reguliere grote datingsites ook wel een beetje zat. En niet in het minst het daten zelf, elke keer weer hetzelfde repertoire. Mailtje, afspraakje, lange autorit, ellendige parkeergarage, onvindbaar grand café, hallo hoe is het, kus, wat zie je er leuk uit, drankje, wat zijn je hobbies, wat doe je voor werk, waar ga je heen op vakantie, is het al zo laat, kus, we houden contact, stilte.
Als ik mijzelf hoorde praten op zo'n eerste date had ik op een gegeven moment echt zoiets van: daar heb je hem weer. Ik leek wel een hangende plaat. Als je nu afvraagt wat ik hiermee bedoel denk dan maar aan een mp3 op repeat.
Na een poosje een pauze te hebben ingelast begon het toch weer te kriebelen. Je moet zelf actie ondernemen, ze staan tenslotte niet uit zichzelf bij je achter het fornuis. Ik besloot het nu echter eens over een andere boeg te gooien en schreef mij in op een paar alternatieve datingsites. Ik bedoel dan niet alternatiefdaten.nl (en ja die bestaat) maar sites voor mensen die (meestal) een relatie hebben en eens buiten de deur willen snoepen.
Er zijn wat dat betreft 2 soorten: de vreemdganger sites (secondlove, secretflirt) en swinger sites (adultmatch, sdc, chatgirl). Het verschil is dat bij de vreemdganger sites de partner in de regel niet op de hoogte is van de avontuurtjes en bij de swinger sites wel en zelfs soms meedoet. De overeenkomst is dat beide soorten sites meer op sex gericht zijn dat de reguliere datingsites maar...laat ik daar nou niet zo'n bezwaar tegen hebben. Helaas daarom ook prijzige abonnementen voor mannen, de mannen komen wel af op zulke sites en die genereren nu eenmaal de bijbehorende forse inkomsten.
Het zal je niet verbazen dat die inschrijvingen achteraf erg dure vergissingen bleken te zijn. Waar de reguliere datingsites al vrij zuinig zijn met reacties van vrouwen bleef het nu echt angstvallig stil. Zelfs dusdanig stil dat ik ze allemaal heb getest of ik daadwerkelijk mail kon ontvangen via de sites. Ik kreeg namelijk de indruk dat er wat mis was gegaan bij de inschrijving of dat er een instelling verkeerd stond. Na maanden van berichtjes schrijven naar dames kreeg ik welgeteld 1 reactie. Een afwijzing.
Ik heb al eens eerder gezegd dat je als gewone doorsnee man een enorm dikke huid moet hebben in het woelige datingwereldje, maar wees op alles voorbereid als je profiel op dit soort groezelige sites staat. Hier zou je feitelijk een huid van 2 meter gewapend beton moeten hebben.
Waar de reguliere datingsites al kraken en zuchten onder het tekort aan vrouwen (of het overschot aan kritische vrouwen, het is maar net hoe je het bekijkt) is het op dit soort sites helemaal bar en boos. Hier hebben de vrouwen de absolute alleenheerschappij, ze bepalen exact wat er gebeurd en met wie. Swinger en vreemdgaan sites zijn gigantische snoepwinkels voor vrouwen die iets verder kijken dan de belofte van eeuwige trouw. Het zijn feitelijk de wallen voor de vrouwen, waarbij de mannen achter de ramen zitten. Ze hebben een enorm assortiment van heerlijke mannen voor het uitkiezen, in elke uitvoering/kleur/bouw/leeftijd en van gewenste afmetingen. En die laatste is inderdaad bewust in het meervoud.
Want ook hier blijkt weer overduidelijk dat ik als middelmatige man van middelbare leeftijd gewoon niet kan concurreren met de stortvloed van strakke zwaar getatoeëerde anabolen die ...euh... 'uitzonderlijk goed geschapen' zijn (al dan niet volgens zeggen en anders is er wel een foto die het bewijst). Als je overigens nog steeds de illusie hebt dat grootte er niet toe doet bij vrouwen kan ik je wat dat betreft wel uit de droom helpen. Bij daten doet elke dimensie van een man er toe: de lengte van je lijf, omvang van je borstkas, grootte van het .... gereedschap en niet het minste: de dikte van je portemonnee. Zeker dit soort sites mikken op doelen die wat primairder zijn dan een duurzame relatie of tot de dood ons scheidt.
Ik had van mijn geld achteraf beter een paar staatsloten kunnen kopen. De kans om de hoofdprijs inclusief auto en Linda de Mol daar te winnen ligt procentueel gezien aanzienlijk hoger.
Die duistere, erotische en anonieme subcultuur van de swingers trekt mij gek genoeg wel aan. Er zijn gelukkig buiten de eerder genoemde sites ook andere manieren om daarmee in aanraking te komen. Ik ben wel eens een enkele keer naar een parenclub geweest. Gewoon, om eens te kijken hoe het daar aan toe gaat.
Het bepalen van een club waar je heen gaat is al een zoektocht op zich. Hoewel, dat valt ook wel weer mee. Een heleboel parenclubs (en zeker de grote en populaire) hanteren een stringent deurbeleid wat bepaald dat single mannen niet toegelaten worden, dus alleen paren of alleenstaande vrouwen. Ik moet zeggen dat je je hier wel eens uitgestoten door voelt. Werkelijk overal lijkt de alleenstaande man wel verketterd te worden. In het dagelijks leven, op datingsites, in parenclubs en zelfs in de swingerswereld. Keer op keer wordt je er op gewezen dat niemand op je zit te wachten. Je zou zo langzamerhand bijna een stevig stuk touw en een goede boom gaan opzoeken.
Het deurbeleid zou te omzeilen zijn door een ruimdenkende dame als gezelschap te ritselen maar als die zo simpel door mij te regelen zou zijn hoefde ik niet naar een club. Zelfs een oproepje op een swingersite om een dame te vergezellen naar een parenclub gaf nul op het rekest. Het is en blijft een vicieuze cirkel waar je maar niet uitkomt.
Maar goed, mocht je een club gevonden hebben waar je als single man toegelaten wordt, en je gaat met lood in de schoenen en een lijf vol zenuwen heen, moet je niet opkijken van de soms forse toegangsprijzen. Stellen en vrouwen alleen betalen namelijk veel en veel minder. Ergens snap ik dat wel, als je de drempel voor mannen niet wat hoger maakt zit je club bomvol met alleenstaande seksueel gefrustreerde mannen en durft er geen vrouw te komen. Die voelen zich soms toch al opgejaagd wild. Vrouwen of stellen die zich door zo'n club bewegen en op gepaste afstand worden gevolgd door een roedel single mannen met Zeeman onderbroeken, ieder van hen wanhopig hopend dat ze vanavond een keertje geluk hebben. De treurigheid ten top.
Ik doe daar niet aan mee. Ik ben dan misschien ook wel een tikje wanhopig maar niet ten einde raad. Dan liever in je onderbroek aan de bar hangen en kijken of je een leuk praatje met iemand aan kan knopen. Meestal niet trouwens. Maar dat weet je, als je sex-garantie wilt moet je naar de rosse buurt. Hoe het daar toegaat heb ik al eens een stukje over geschreven.
Als de hoeveelheden mannen daar wat minder zijn (het hangt ook wel eens van de avond af) kan je daar als man overigens soms best een leuke tijd hebben, als je tenminste geen bezwaar hebt tegen het nodige publiek terwijl je hard (..) aan het werk bent. Nou ja, als ze maar niet spetteren zeg ik maar. Als je wat meer moeite hebt met presteren terwijl iedereen belangstellend toekijkt en bijbehorend commentaar levert is zo'n parenclub niet echt je ding om het maar voorzichtig uit te drukken. Ik heb wel eens meegemaakt dat er geapplaudisseerd werd, je moet wel je concentratie weten vast te houden...naast wat andere dingen. Maar mocht alles meevallen en je het naar zin hebben kunnen leuke fantasieën werkelijkheid worden. Feitelijk speel je daar mee in je eigen pornofilm.
Leuk om een keertje mee te maken maar een liefdevol en romantisch samenzijn is heel wat anders. Dan moet je toch weer op zoek naar het dichtstbijzijnde Grand Café. Gelukkig hanteren ze daar nog geen deurbeleid voor de alleenstaande man.