En toen was er S. Ze stond nog niet zo lang op een datingsite, het was een echte date-maagd zoals dat nog wel eens wordt genoemd. Dat wil feitelijk zeggen: ze kreeg wel reacties en mailde over en weer maar het was nog niet van een daadwerkelijke date gekomen. Vaak is dat koudwatervrees, ze zijn bang van het datingwereldje en raken afgeschrikt van alle rare verhalen over mannen die het na 'hallo hoe is het' al over sex hebben...en geef ze eens ongelijk. De vrouwen dan.
Ze was niet extreem aantrekkelijk maar wel 8 jaar jonger en dat maakt altijd een hoop goed. Ze werkte op een administratieve afdeling en had een interessant relatieverleden. Of eigenlijk, het opvallende gebrek daaraan. Eerst had ze een tijdje samengewoond met 1 of andere lamlul zonder werk en rijbewijs maar ze voelde zich daar meer moeder dan vriendin van (dit hoor ik vaker bij werkeloze partners die niks uitvreten), dus die op een gegeven moment het huis uitgesodemieterd.
Daarna kreeg ze een een affaire met een 14 jaar(!) oudere, getrouwde man. En nog wel op haar werk. Zij zag het probleem niet zo maar die getrouwde man wel degelijk. Hij vond dat hij het niet kon maken richting zijn vrouw dus het werd in de eerste instantie een vriendschap. Naarmate de tijd vorderde een hele dikke vriendschap wat uiteindelijk uitmondde in een soort platonische liefde. Dus in de pauze stiekem hand in hand achter de bosjes (de collega's mochten het natuurlijk niet weten), hier en daar een verstolen kusje, geen sex en vooral heel veel woest verlangen en hunkeren. En daarnaast keer op keer aan de buitenwereld trachtten uit te leggen dat ze happy single was en bleef. Het was een toneelstukje naar de buitenwereld toe.
Het heeft acht (!) jaar geduurd voordat ze erachter kwam dat hij toch echt niet bij zijn vrouw wegging. Dus de 'relatie' met de nodige wederzijdse tegenzin, tranen en tragedie beëindigd want er was wel sprake van echte ware liefde. Maar ze wilde ook ooit nog eens kinderen, samenwonen, trouwen, een gezin en...van alleen een verstolen zoen en handje vasthouden in de bosjes komen die er nu eenmaal niet van.
Na een korte rouwperiode ingeschreven op een datingsite. 2 weken later zat er een mailtje van mij in haar mailbox.
Ze was erg intelligent en het klikte -ik verval in herhaling, ik weet het- weer eens opvallend goed. Wel had ze wat rare trekjes zoals bijv. die bepaalde poppen-obessie. Ik heb het dan niet over Toys-R-Us poppen maar schreeuwend dure showpoppen, feitelijk kunst, die alleen via internet zijn te krijgen. Hier bleek ook een obscure sub-scene van de samenleving aan vast te zitten. Compleet met feestjes, evenementen en verkleedpartijtjes met mede-freaks. Het leek wel een beetje op het kinky af maar daar had het niks mee te maken.
Helaas had ze in haar hoofd dat ze voorlopig even eerst wilde mailen. Op zich geen probleem mee maar ze had een andere definitie van voorlopig dan ik. Toen ik na maanden uitputtend mailen toch maar eens voorzichtig een date voorstelde vertelde ze dat ze dat voorlopig nog niet zag zitten. Ik begreep er niets van. Het klikte ontzettend goed, we mailden meerdere keren per week complete epistels over en weer en waarom zou je dan vervolgens niet willen afspreken? Ik had nog nooit zoveel gemaild met iemand en wist zeker (foto's uitgewisseld e.d.) dat ze niet fake was, dus dat kon het niet zijn.
Ik merkte dat na die afwijzing mijn belangstelling begon af te nemen. Ook zat ik met het inmiddels aanmerkelijke risico dat door het vele en langdurige mailverkeer de verwachtingen inmiddels zo hoog waren opgelopen dat in de praktijk dit alleen maar kon tegenvallen. Ze had zich waarschijnlijk -door haar date onervarenheid- al een compleet beeld van mij gevormd wat natuurlijk nooit in de praktijk overeenkwam en alleen nog voor een teleurstelling kon zorgen bij een eventuele ontmoeting. Bij haar ontbrak de broodnodige ervaring dat je zoiets nu eenmaal beter niet kan doen.
Ze merkte wel dat het mailverkeer van mijn kant begon af te nemen en vroeg op een gegeven moment wat er aan de hand was. Ik legde uit dat ik het jammer vond om zoveel tijd en moeite in iemand te steken als het toch niet gaat uitlopen op een date, zei dat ik de indruk kreeg dat ze niet voldoende geinteresseerd was en dat ik inmiddels verder keek. Hier schrok ze van en gaf aan dat ze een soort 'hard to get' aan het spelen was. Eerlijk, maar ook hier weer een bewijs van haar onervarenheid. Dat soort dingen is leuk in de dorpsdisco als je 16 bent maar niet in het online datingwereldje waarbij je na 1 muisklik al weer bij de volgende kandidaat bent die zeer waarschijnlijk aanmerkelijk minder moeilijk doet.
We spraken alsnog een date af. Omdat we al zo ontzettend lang mailden en voor ons gevoel elkaar inmiddels erg goed kenden, nodigde ze mij bij haar thuis uit voor een eerste date. Alsdus geschiedde. Ik kwam weer in zo'n typisch jaren 80 wijk met huisnummers die qua volgorde door de lokale bejaardenbingo bepaald waren en auto's die je 3km uit de buurt moest parkeren want 'kindvriendelijke buurt' en derhalve 'autoluw'. Het was een kleine eensgezinswoning, een opvallende keuze voor een alleenstaande vrouw zonder kinderen. Die kiezen meestal voor praktische appartementen. Binnen was het gedateerd, laatste verfje was afkomstig uit de vroege jaren '90 en sindsdien nooit wat aan gebeurd. Tikje vervallen maar tenminste wel schoon. Typisch een woning waar al een tijdje geen mannenhand was geweest.
En natuurlijk poppen zover het oog reikte, ik keek mijn ogen uit. Ze had wat dat betreft niks teveel gezegd. In de wandmeubels, in vitrines, op zolder, in slaapkamers, op de wc en op de keukenkastjes. Overal staarden die griezels mij aan. Een met recht dure en imposante hobby.
Het was een warme dag dus we gingen buiten zitten en onder het genot van een drankje keuvelden we wat in haar tuin (waar mogelijk, feitelijk een soort privé jungle, tuinieren was niet haar ding). We hadden op zich niet zoveel te vertellen want alles was al een keer gezegd in de mail, maar we konden toch nog wat verzinnen. Ik kon maar moeilijk peilen of ze mij in het echt ook zo leuk vond. Toen we eenmaal binnen waren besloot ik haar toch te zoenen. Daar schrok ze van, dat had ze niet verwacht, maar ze stribbelde niet tegen. Maar ik merkte toen wel dat het vuur bij mij niet begon te ontbranden. Slecht voorteken.
Wat ik ook weer merkte was hoe 'date-maagd' ze was en nam mij geen misbruik te maken van de situatie, dit was even prima voor een eerste date. Dus na een paar uurtjes nam ik afscheid. Later vernam ik via mail dat ze totaal niet had verwacht dat ik haar zou zoenen. Ze had daar toch wat romantischere ideeen over: meerdere dates, palmbomen, witte stranden en ondergaande zonnen. Ook weer dat typische naieve, ik zag dat anders, we zijn immers geen 16 meer. Ook kreeg ik te horen dat ze mij totaal anders had voorgesteld, iets wat ik na zo'n immens mailverkeer wel vaker had gehoord. Het is weer dat beeld wat gevormd wordt en wat niet overeenkomt in de praktijk. Ik nam mij wederom voor om nooit meer zolang te mailen en eerder een date af te spreken.
Desondanks mijn eerdere bedenkingen besloot ik wel een tweede date met haar te proberen, een etentje deze keer. Ik haalde haar op van haar werk en schrok hoe slecht ze zich kleedde. Het was een soort smurfenblauwe broek met een rits aan de achterkant, slobbertrui. Zeer onaantrekkelijk. Gelukkig verkleedde ze zich wel voor het etentje, maar ook dat resultaat was ook niet om over naar huis te schrijven. Ze had gewoon een bar slechte kledingsmaak en dat vind ik een onaantrekkelijk aspect.
Het restaurantje was gezellig, het eten lekker en we konden toch weer erg leuk kletsen en lachen. De onwennigheid van de eerste ontmoeting was er af, je weet van elkaar hoe je klinkt en er uit ziet dus geen verrassingen meer op dat gebied. Date 2 beschouw ik wat dat betreft altijd als een verdiepingsdate. Als die slaagt zit je goed.
Het begon mij echter wel duidelijk te worden dat ik niet verliefd was en zeker niet zou worden, dit bleek mijn type vrouw helemaal niet te zijn. Ik kreeg wel de indruk dat zij mij zag zitten, dus wellicht nog een kansje op sex en....die moet je als man zijnde natuurlijk nooit voorbij laten gaan. Na het geslaagde etentje gingen we terug naar haar huis en keuvelden nog wat na op de bank. Het viel mij op hoe onvoorstelbaar passief ze was. Ik probeerde wat bij haar, en ze stribbelde niet tegen, maar geloof maar niet dat er iets terug werd gedaan. Alle initiatief moest van mij uitkomen, een zoveelste afknapper dus.
Uiteindelijk draaide het wel op sex uit maar doordat ze zo extreem passief was kwam een echte passionele wisselwerking niet echt op gang. Nu is meestal de eerste keer knoeien en rommelen dus je kunt niet te kritisch zijn, maar dit was wat mij betreft niet voor herhaling vatbaar. Op de terugweg in de auto, met haar geur nog om mij heen, nam ik een definitief besluit: hier ga ik niet verder mee.
Via de mail legde ik uit dat ik ons niet echt bij elkaar vond passen en dat ik het hier bij wilde laten. Ze reageerde erg teleurgesteld en liet doorschemeren dat ze juist de afgelopen ontmoeting de sex toestond omdat ze het juist wel zag zitten tussen ons. Alweer een afknapper, ik vind sex prima als je allebei zin hebt en in de mood bent maar niet om als bindmiddel te gebruiken. Het contact verwaterde hierna sterk.
Na een tijdje nam ik contact met haar op om te vragen hoe het intussen met haar ging want ze stond niet meer op de datingsite. Het bleek dat haar oude vlam haar niet kon missen (er was het e.e.a. voorgevallen op een bedrijfsfeestje), uiteindelijk toch had besloten om te scheiden en hij had definitief voor haar gekozen! Ik was oprecht blij voor haar, want het was desondanks alles een lieve meid die echt het allerbeste verdiende.
We zijn nu een tijdje verder en ik hoop echt dat ze intussen haar geliefde gezinnetje, waar ze altijd van had gedroomd, met hem heeft opgebouwd. Hoeft ze ook geen poppenkast meer te spelen..