M. en mijn inwisselbare volslanke principes

M. reageerde opvallend genoeg op 1 van mijn zeldzame verstuurd knipogen. Zoals ik al eens eerder heb gezegd verstuur ik maar zeer zelden knipogen. Meestal als ik geen inspiratie meer heb, of de vrouw in kwestie superknap cq. volslagen onbereikbaar is.

M. was geen van beiden maar had toch iets aantrekkelijks wat ik niet onder woorden kon brengen. Ook reageerde ze enthousiast terug op mijn knipoog. Dat is opvallend. Soms wordt er een knipoog terug verstuurd, of slechts een heel kort berichtje terug, maar in het geval van M. een gelijk wat uitgebreidere mail. Leuk, want dat betekent vaak dat de dame in kwestie oprecht en serieus geïnteresseerd in je is.

Na wat mailtjes over en weer leek het wel te klikken. Dezelfde week al liet ik mij ontvallen niet van ellenlang mailverkeer te houden, maar op korte termijn wel te willen daten om verkeerde beeldvorming te voorkomen. Een cliché, ik weet het, maar ze noemen het niet voor niet een cliché. Het was geen rechtstreekse uitnodiging maar meer een subtiele hint. Ze ging er op in en gaf mij haar telefoonnummer om een afspraak te maken. En zo geschiedde.

Tegen mijn principes maakten we gelijk een afspraak om uit eten te gaan. Normaliter ben ik daar -zeker voor een eerste date- veel voorzichtiger mee, maar ze was zo enthousiast en ook van mijn kant uit voelde het goed, dus toch maar tentje geboekt. Ze nam gelijk het voortouw en boekte zelf. Daarmee scoor je punten bij mij, een doortastende dame die zelf eens wat dingen voortvarend aan pakt in plaats van zich afwachtend op te stellen stel ik op prijs. Je hebt ook vrouwen die alles van de man laten afhangen, zeker in het begin. M. was niet zo, en dat was een pluspunt.

Ik reed richting een wat kleinere stad in het midden van het land en kwam aan bij een restaurant. Na het parkeren van de auto ontving ik gelijk een sms met 'ik ben er'. Dat trof, ik ook. Ze stond mij buiten het restaurant op te wachten. Alweer een puntje mee gescoord, zelf zou ik naar binnen zijn gegaan. Er stond een volslanke blondine van ongeveer mijn leeftijd mij op te wachten. Netjes gekapt, lang blond haar en nette make-up, ze maakte een over het algemeen erg verzorgd indruk. Hier en daar wat rimpeltjes maar ach, die heb ik ook. We zijn allebei geen 20 meer en zo'n uiterlijk kan en mag je ook niet verwachten.

Eenmaal binnen schoven we aan een intiem tafeltje en na de eerste onwennigheid kwam het gesprek vlot op gang. Het eten was redelijk goed en na een paar drankjes werd de stemming steeds beter. Het gesprek liep eigenlijk vanzelf en de uren vlogen voorbij, goed teken. Qua drank hield ze zich redelijk in, met maar 2 glaasjes wijn. Alweer een puntje, ik heb in de loop der tijd heel wat kisten drank bij vrouwen op de eerste date er doorheen had zien vliegen. Zou op zich geen probleem moeten zijn als er ook wat zou gebeuren, maar helaas blijft het daar ook vaak bij.

N. was een echte selfmade woman. Een onderneemster die donders goed wist wat ze wel en niet wilde zonder geen omslachtig gezeik. Recht door zee, eerlijk, doortastend. Naast dit had ze een erg leuke lach en pretlichtjes in haar ogen. Ik werd langzamerhand enthousiast. Maar we hadden elkaar nog niet aangeraakt en ik vond haar beetje moeilijk te peilen hoe ze over mij dacht, dus voorzichtigheid was nog geboden. Ook had ze nogal een behoorlijk decolleté. Niet dat ik daar bezwaar tegen heb, integendeel zelfs, maar het leidt nogal af tijdens het kennismaken. Ik hoopte maar niet dat ze zag dat mijn blik herhaaldelijk afzakte naar beneden, ik kon er echt niks aan doen. Nog 1 van de redenen dat ik altijd hoop dat vrouwen zich op een eerste date niet te sexy kleden.

Na het op zijn best redelijke eten deden we ter afsluiting een paar kopjes koffie en besloten we weg te gaan. Ik voldeed de rekening, iets wat zij wel kon waarderen, maar welke date waardeert dat nou niet..eenmaal buiten kreeg ik onverwacht een zoen op mijn mond waarbij ze mij bedankte voor het etentje. Ik stond even aan de grond genageld, die had ik totaal niet zien aankomen. Anders had ik die gelegenheid wel aangegrepen om uitgebreider te zoenen, maar ik was compleet overdonderd. Echter, wie weet wat nog zou komen.

Na een stukje wandelen, waarbij we -ook alweer volkomen onverwacht- hand in hand liepen, dronken we nog wat na in een klein kroegje. Het ijs was na de zoen en het hand in hand lopen echt gebroken en we kletsen weer over van alles, hoewel we beiden wel moe begonnen te worden. Ze wilde naar huis en ik stelde voor om met haar mee te lopen naar haar auto. Als een vrouw daar op ingaat, zit het namelijk meestal wel goed, is mijn ervaring. Ze ging er op in. Eenmaal bij haar auto heerlijk staan zoenen. Helaas kon ik mij niet bedwingen om mijn handen uiteindelijk op haar achterwerk te leggen, maar gelukkig ging ik niet verder. Ik merkte dat ze het allemaal erg fijn vond, ook het vasthouden.

In de auto op weg naar huis gelijk sms verstuurd dat ik een ontzettend gezellige avond met haar had gehad en ik een tweede date heel leuk zou vinden. Vrijwel gelijk een sms van haar terug waar ze hetzelfde in verklaarde, dus het zat wederzijds goed.

We spraken een weekje later af en we kwamen overheen dat ik naar haar huis toe zou komen, en dat we dan zouden beslissen wat we zouden gaan doen. Stukje wandelen of zo. Het feit dat dat je voor een tweede date bij een vrouw thuis wordt uitgenodigd is een heel goed teken, ze vertrouwt je dan wel. Toch had ik niet gelijk in mijn hoofd om sex met haar te hebben, sterker nog ik wilde het proberen uit te stellen. Ze leek mij gewoon heel erg aardig en ik had er geen probleem mee om het nu maar eens rustig aan te doen.

Ik kwam aan in een heel klein popperig huisje, het kleinste waar ik tot nu toe ooit ben geweest. Nog nooit zo'n klein huisje gezien. Ik stootte overal mijn hoofd en werd er bijna claustrofobisch van. Ze droeg op dat moment degelijke kleren zoals een dikke coltrui, dus ik kwam tot de conclusie dat die nog niet gelijk wilde gaan rollebollen. Gelukkig, ik ook niet. Na een drankje besloten we om een stuk te gaan wandelen in een bosachtige omgeving in de buurt om daarna wat te gaan eten. Lekker stukje gewandeld, hand in hand, en daarna een pannenkoek verorberd in een restaurant in de buurt. Eerst was het wat natuurlijk wat onwennig, maar later ging het steeds beter en heerlijk kunnen kletsen. Werd erg gezellig!

Toen ik haar thuisbracht met haar mee naar huis gelopen. Zoenen op de bank en toen...was het wel voorbij met rustig aan doen. Voor de vorm nog wat tegengesparteld, zonder veel succes. Echter, doordat we allebei erg gespannen waren was de sex niet optimaal. Zo'n eerste keer, waarbij je elkaars lichaam nog moet verkennen, is altijd wat gestuntel. Ik maak het maar zelden mee dat het gelijk vuurwerk is. Maar goed, kan in de toekomst wel beter worden als we elkaar wat beter leren kennen.

2 weken daarna zagen we elkaar voor de derde keer en deze keer namen we wat meer de tijd. We hadden elkaar al naakt gezien, de ergste spanning was uit de lucht en nu kon er beter verkend worden. Eerst lekker tijdje op de bank geknuffeld en in elkaars armen gelegen, veel zoenen en aanraken. De sex daarna werd nu al beter, ook omdat ik haar lichaam een beetje begon te kennen en door begon te krijgen wat ze lekker vond. Over het verkennen van een nieuw vrouwelijk lichaam zal ik trouwens nog wel eens een stukje schrijven, elke vrouw zit wat dat betreft weer anders in elkaar, het blijft altijd een verrassing.

Toch merkte ik zeker na die derde keer dat ik niet verliefd was. Zeker, het samenzijn was gezellig en prettig, maar ik voelde van binnen niet dat typische verliefheidsgevoel. Op zich heb ik dat ook niet nodig bij een vriendschap 'met extra', maar het is zo vervelend als de andere partij er meer van verwacht. Ik kon haar nog slecht inschatten hoe ze onze relatie zag. Ook het volslanke aspect begon mij meer tegen te staan dan ik dacht, ik val namelijk meer op slank.

De 4e date verliep nog erg gezellig met geweldige sex, maar het was wel duidelijk dat er iets helemaal niet goed zat. Uiteindelijk kwam er nadien een sms-je dat ze het contact wilde verbreken. En dat deed mij toch meer dan ik dacht. Had ik het toch een betere kans moeten geven?

In de loop der tijd merkte ik namelijk dat ik haar toch meer miste dan ik wilde toegeven en heb nog opnieuw contact gezocht, tevergeefs. Dag M., ik zal je met rust laten, dat wilde je uiteindelijk zelf ook. Maar er gaat geen week voorbij zonder dat ik wel een keertje aan je denk..