Niet haar type

Iemand omschreef het internetdaten eens als volgt, gezien vanuit het perspectief van een man:

Honderden profielen doorworstelen op zoek naar die ene leuke vrouw, vervolgens uren lopen zwoegen op een leuke oneliner. Eerst in klad, feedback vragen aan mijn moeder, de kat en cavia, vervolgens tig keer aanpassen en dan met met kloppend hart op verzenden klikken. Om vervolgens, na een poosje in akelige onzekerheid te hebben verkeerd, keihard te worden afgewezen.

Natuurlijk leuk om iemand te leren kennen, of een berichtje van iemand te krijgen, maar hoe poeier je iemand die je bij nader inzien niet ziet zitten af? Daar heb ik ruime ervaring in. Niet in het afpoeieren op zich natuurlijk, maar in het afgepoeierd worden.

Via de mail is het makkelijk. Of je hoort niks, of een standaard 'niet geïnteresseerd' berichtje. Soms krijg je een persoonlijke afwijzing 'ik heb op dit moment al met iemand anders contact en wil kijken hoe het loopt'. Tuurlijk, dan weet je het wel. Ze heeft gewoon geen interesse, krijgt dat ook niet maar wil beleefd blijven. Ik vraag in zo'n geval dan altijd het volgende: 'als het contact om wat voor reden dan ook niet verloopt zoals je wilt kan je altijd weer contact opnemen met mij'. In alle gevallen nooit meer iets vernomen.

Een andere dooddoener komt ook vaak voor: een berichtje van haar terug waarin staat 'sorry, je bent niet mijn type'. Dat is veilig en niet al te confronterend. Terwijl ze je natuurlijk in werkelijkheid te lelijk voor woorden vind. Maar dat deelt ze je liever niet in die bewoordingen mee. Dit is subtieler dan zo'n standaard anoniem 'geen interesse' berichtje maar toch aan de andere kant glashelder. En het is duidelijk dat je het niet opnieuw hoeft te proberen, je wordt niet plotsklaps wel haar type. Dat zou wat zijn.

Sommige zijn wat origineler. Recentelijk kreeg ik de volgende reactie 'ik word niet warm of koud over wat ik lees en zie'. Ik denk dat vrouwen in kwestie dan beter maar helemaal geen reactie terug kunnen sturen. Eentje spande de kroon met 'je lijkt op mijn ex en daarom ben ik niet geïnteresseerd'. Dat was een nieuwe, die had ik nog niet eerder gehoord.

Bij een eerste date zijn dit soort uitvluchten in de regel wat lastiger. Je hebt elkaars foto al bekeken en via mail al (uitgebreid) gecommuniceerd. 'Je bent mijn type niet' is dan bepaald niet op zijn plek, alhoewel ik het 1 keer meegemaakt hebt. Ik had na een intensive mailwisseling een lunchdate met iemand en die vertelde na 2,5 uur gezellig babbelen ineens dat ze niet begreep waarom ze met mij afgesproken had want ik was totaal maar dan ook totaal haar type niet. Dat had ze wellicht ook voor een maandenlange mailwisseling en een reistijd van anderhalf uur kunnen zeggen.

Toegegeven, je moet wel lef hebben om zoiets tegen je date te vertellen. Een andere dame pakte dat daarom anders aan. Die begon bij onze eerste date, na een poosje met mij gepraat te hebben, met een vrouw naast haar te babbelen. Een uitgebreide conversatie volgde. Over het weer, over de buurt, over vakanties...tot aan doktersbezoeken aan toe. Ik werd compleet genegeerd, alsof ik in lucht was opgelost. Op een gegeven moment ben ik maar zonder een woord te zeggen weggegaan. Het klikte goed tussen die twee.

Er zijn in het cruciale post-date stadium (dus na de eerste date) ook vele andere subtiele uitwegen die veilig en wel zijn mede te delen. Ken ze allemaal. Ik hoor dan in 19 van de 20 keer: 'ik ben niet verliefd', 'geen match made in heaven', 'voel geen chemie' of de absolute topper 'geen klik'. Wat ik ook een keer hoorde was 'ik zoek een ander type man'. Altijd leuk voor je zelfvertrouwen. 'Ik denk niet dat ik verliefd kan worden' is ook een leuke en blijft ijzersterk. Elk toekomstig contact kan je er heel effectief mee afkappen en het is lekker duidelijk, het laat niets aan de verbeelding over. Ook lijkt het dan net of het niet aan jou ligt maar aan haar: 'sorry ik kan niet verliefd worden, ligt helemaal aan mij, sorry sorry sorry'.

Dit is natuurlijk gillende onzin, want langzamerhand verliefd worden en gevoelens opbouwen kan wel degelijk. Tuurlijk heb ik wel eens vrouwen gehad op wie ik halsoverkop verliefd werd (overigens zeker ook geen garantie voor een verdere gezonde en langdurige relatie) maar het komt vaker voor dat het gevoel gewoon langzamerhand moest groeien. Er zijn dan gewoon meer dates voor nodig. Als er in de eerste instantie maar wel een min of meer klik is.

Ik wil het meestal wel een tweede kans geven, maar de vrouwen in kwestie vrijwel niet. Als ze mij ontmoeten is het bij de eerste oogopslag al duidelijk: dit gaat hem niet worden. De koffie en een enkel uurtje praten daarna worden soms voor de vorm voortgezet, ze zit er nu toch en dan heeft ze niet voor niets al die moeite voor kleding, make-up en kapsel gedaan. Wellicht paar gratis drankjes scoren of een dineetje, dat is altijd mooi meegenomen.

En dat laatste komt trouwens vaker voor dan je denkt. Paar weken terug een eerste date gehad met een erg leuke vrouw, geweldig leuke avond, heerlijk uit eten geweest, ik alles betaald en na afloop kreeg ik een sms 'sorry ik heb geen romantische gevoelens'. 2 weekjes later een date met een andere vrouw en ik vraag na afloop nog of ze er een beetje positief gevoel bij heeft (om het debacle van de vorige keer te voorkomen). Dat had ze dus ik betaal -galant als ik ben- de rekening, hopend op een 2e date.1 dag later ontving ik een sms met 'ik wil het bij nader inzien hier bij laten'.

Wederom een paar weken later: een date met een leuke vrouw, geweldig leuke avond compleet met etentje en ze vraagt na afloop terloops of we de rekening samen zullen voldoen. Ik ging er graag op in want ik kon moeilijk peilen of de gevoelens een beetje wederzijds waren. Ook vond ik het bijzonder aardig dat ze het voorstelde want het werd zo langzamerhand wat begrotelijk allemaal na de vorige dates. Na afloop een sms van haar dat 'dit hem niet gaat worden'. Ik vraag door en bleek dat ze afgeknapt was omdat ik niet had voorgesteld om de rekening te voldoen, ze hield niet van gierige mannen.

Om eens wat meer inzicht te krijgen in de achterliggende reden van het soms wel erg snelle dumpen vraag ik bij sommige dames wel eens naderhand om een toelichting. Sommige blijven dan uit beleefdheid bij het 'geen klik' geleuter, maar soms krijg je na wat aandringen de werkelijke reden van het afknappen boven water. Zeer confronterend en erg leerzaam, maar ik moet hierbij wel een kanttekening plaatsen: don't ask if you can't handle the truth.

Want je kan dan tamelijk heftig materiaal voor je kiezen krijgen wat, afhankelijk van je gevoeligheid, lang kan blijven na-echoën. Buiten wat afknappers zoals kleding, houding en lichaamsgeur bleken de dames bij mij o.a. op het volgende af te knappen: 'je lette in het restaurant meer op de menukaart dan op mij' (toegegeven: ik had toen inderdaad een behoorlijke honger), 'te lief', en volgens een ander 'niet lief genoeg', 'interesses liepen teveel uiteen' (later bleek dat ik mijn eigen mijn glazen had ingegooid nadat ik ruiterlijk had toegegeven niet van voetballen te houden en meestal is dat een positief punt maar toen klaarblijkelijk niet), 'Je draaide een keer met je ogen en dat zag er raar uit', 'je reageerde geirriteerd naar het personeel' (20 minuten wachten op een drankje, ik had wellicht wat langer moeten wachten), 'toen ik voorstelde om de rekening te delen stelde je niet voor om de rekening zelf te betalen' (het was mij al duidelijk dat dit niks ging worden maar ik zag het toch zeker achteraf verkeerd), 'ik dacht dat je humoristischer was' (ik zal volgende keer een clownspak aantrekken), 'ik had je een stuk serieuzer ingeschat'.

De meeste doen mij inmiddels niet veel meer behalve recentelijk laatst deze: 'Toen ik naar huis reed was ik eerlijk gezegd zwaar teleurgesteld omdat het beeld dat je over de e-mail schetste niet strookte met de man die tegenover me zat.'. Er grijpen mensen voor minder naar de fles.

Om dit soort droeve ellende trachtten voor te zijn let ik altijd zeer scherp op haar gezicht en haar lichaamstaal tijdens de eerste date. Naarmate je veel dates gehad heb kan je daar -door schade en schande wijs geworden- een hoop uit afleiden. En kan je tenminste een beetje realistisch inschatten of je een paar uurtjes en wat drank moet investeren in de betrokken dame of dat je op tijd afscheid moet nemen en je avond wellicht nog te redden valt in de rosse buurt.

Natuurlijk vergis ik mij regelmatig. Of het is niet echt vergissen, het is meer gewoon verkeerd hopen. Hopen, dat je het mis hebt of de signalen niet goed hebt begrepen. Hopen dat je een keertje geluk hebt. Hopen dat je het deze keer wel eens een 2e date kan uitlopen. Met name als een aantal dates zo desastreus achter elkaar zijn verlopen verlies je de moed dat dit ooit nog goedkomt. Je kan dan het beste maar weer even een periode dateloos doorbrengen want anders wordt je behoorlijk cynisch.

Valt het erg op?